พ่อแม่ของเฉินอี้ว์เหลียน เดิมมีพื้นเพมาจากเมืองกวางโจว ซึ่งเป็นเมืองเอกของมณฑลกวางตุ้งต่อมาได้อพยพมาตั้งรกรากที่ฮ่องกงเธอเกิดเมื่อวันที่ 25 มีนาคม พ.ศ. 2503 มีชื่อเล่นว่า เหลียนเม่ย โดยมี พี่ชาย 1 คนและ พี่สาว 3 คน ส่วนเธอเป็นลูกคนเล็กของครอบครัว หลังจากเรียนจบชั้นมัธยมปลายที่โรงเรียนมัธยม "หมิงหยวน" ซึ่งเป็นโรงเรียนในเครือคาทอลิคแห่งหนึ่ง ในปีพ.ศ. 2520 เธอได้ไปสมัครเรียนการแสดงของสถานีโทรทัศน์ทีวีบี ในช่วงการทดสอบหน้ากล้อง เธอได้คะแนนไม่สูงมาก แต่โชคดีที่ผู้กำกับ ถันเจียหมิง เห็นแววรุ่งของเธอ จึงตกลงคัดเลือกให้เธอผ่านการเทสหน้ากล้อง และได้เข้าเป็นนักเรียนการแสดงกับทางช่อง โดยเข้าคอร์สเรียนการแสดงในรุ่นที่ 6 ซึ่งมีเพื่อนร่วมรุ่นการแสดงคือหลี่เหลียงเหว่ย เธอต้องเรียนการแสดงกับทางช่องของทีวีบีอยู่ประมาณ 1 ปี แต่ในช่วงที่ยังเรียนการแสดงอยู่ เธอได้รับการผลักดันจากผู้กำกับ ถันเจียหมิง เป็นอย่างมาก จนทางช่องได้ให้โอกาสทางการแสดงกับเธอ โดยประเดิมบทบาทเรื่องแรกในขณะที่เธอยังเรียนการแสดงอยู่ กับละครดราม่าสุดรันทดในมินิซีรีส์ตอนสั้น 7 ตอนจบ เรื่อง "ภูเขาสิงโต" (Below The Lion Rock) ตอน เส้นทางชีวิต (Road) ซึ่งเป็นละครตอนสั้น ๆ ที่เกี่ยวกับชีวิตของผู้คนในเกาะฮ่องกง โดยเธอได้แสดงร่วมกับ เจิ้งอฺวี้หลิง และหวงซู่อี้ ซึ่งผลตอบรับจากผู้ชมละครในฮ่องกงออกมาเรตติ้งไม่ค่อยดีนัก เพราะเนื้อหาบทละครที่ดูเครียดและดราม่ามากเกินไป

ถัดมาเมื่อเธอเรียนจบคอร์สการแสดงในปีพ.ศ. 2521 เธอก็เซ็นสัญญาเป็นนักแสดงให้กับสถานีโทรทัศน์ "ทีวีบี" ทันทีและเริ่มเข้าสู่วงการละครทีวีอย่างเต็มตัวโดยทางช่องได้ผลักดันเธอให้ได้เข้าร่วมแสดงในละครสากลฟอร์มใหญ่ประจำปีที่มีความยาว 85 ตอนจบ ในเรื่อง ชะตาทรนง (Vanity Fair 1978) ซึ่งเธอได้มีโอกาสร่วมงานกับดาราดังมากมายในเรื่อง เช่น เจิ้งเส้าชิว, เจ้าหย่าจือ, หลิวสงเหยิน, หลีซือฉี และโจวเหวินฟะ และผลงานเรื่องนี้ก็ทำให้เธอได้มีโอกาสรู้จักกับ โจวเหวินฟะ และกลายเป็นคู่รักในเวลาต่อมา

ในช่วงแรกเริ่มที่เธอเข้าวงการ ยังเป็นยุคที่ นางฟ้าทั้ง7ครองความนิยมในสถานีโทรทัศน์ TVB อยู่ ดังนั้น เฉิน อฺวี้เหลียน ซึ่งเป็นน้องใหม่ของวงการยังต้องรับบทเป็นตัวประกอบบ้าง, นางรองบ้าง, นางร้ายบ้าง สลับกันไป ผลงานในช่วงแรก ๆ ที่เริ่มเข้าวงการได้แก่ ประกาศิตเหยี่ยวพญายม ดาบมังกรหยก และเรื่อง ชอลิ้วเฮียง รุ่น เจิ้ง เส้าชิว เป็นพระเอก เป็นต้นจนกระทั่งในปีพ.ศ. 2525 เธอเริ่มได้รับบทนางเอกเต็มตัวจากเรื่อง "13องครักษ์ล่าพระกาฬ" ที่มี หวง เย่อหัว และ ทัง เจิ้นเยี่ย ร่วมแสดง แต่ผลงานที่สร้างชื่อเสียงให้เธอโด่งดังขึ้นมาจริงๆ คือผลงานเรื่อง "8เทพอสูรมังกรฟ้า" ที่สร้างขึ้นในปีเดียวกัน ทำให้เธอเป็นที่จับตามองเป็นอย่างมากต่อมาในปีพ.ศ. 2526 ทีวีบีประกาศสร้างเรื่อง มังกรหยก ทั้งภาค 1 และ 2 หลังจากที่ละครเรื่อง มังกรหยกภาค 1 ประสบความสำเร็จสูงสุดไปแล้ว และทำให้ ทั้ง หวงเย่อหัว และ ดาราสาวน้องใหม่ อง เหม่ยหลิง โด่งดังเป็นพลุแตก ทีวีบีก็ตัดสินใจสร้างมังกรหยกภาค 2 ต่อทันที โดยในภาค2 ทีวีบีได้มอบหมายให้เธอ รับบทเป็น "เซียวเหล่งนึ่ง" คู่กับ หลิวเต๋อหัว รับบท เอี้ยก้วย แล้วก็ไม่ทำให้ ทีวีบี ผิดหวังเพราะ ทั้ง หลิวเต๋อหัวและเธอ ก็โด่งดังเป็นอย่างมาก จนเฉิน อฺวี้เหลียน กลายเป็นแม่แบบของตัวละคร เซียวเหล่งนึ่ง ให้กับ รุ่นต่อ ๆ มา จากความสำเร็จอย่างต่อเนื่อง ทำให้เธอกลายเป็นหนึ่งในสี่ นักแสดงสาวยอดนิยมแห่งยุค 80s ซึ่งประกอบด้วย องเหม่ยหลิง เฉิน อฺวี้เหลียน หลิวเจียหลิง และ เจิ้ง หัวเชียน

ในช่วงปีพ.ศ. 2528-2530 เธอมีผลงานเด่น ๆ ถัดมา ได้แก่ บท "อฺวี้จี" ชายาสุดรักของ ฉู่ป้าหวาง จากละครเรื่อง 3 ก๊ก ตอน ศึกสองแผ่นดิน(พ.ศ. 2528), เรื่อง เจ้าแม่ฮ่องกง(พ.ศ. 2529) คู่กับ หลี่ เหลียงเหว่ย โดยเฉพาะผลงานเรื่อง "ศึกลำน้ำเลือด(พ.ศ. 2530)" ในบท "องค์หญิงหลานหลิง" ก็สร้างชื่อเสียงให้เธอเป็นอย่างมากอีกครั้ง แต่หลังจากละครเรื่องนี้ ชื่อเสียงของเธอเริ่มลดลง

จนกระทั่งในปีพ.ศ. 2531 เธอได้ออกจากสถานีโทรทัศน์ ทีวีบี พร้อมกับประกาศตัวว่า เป็นนักแสดงอิสระและหันไปรับงานแสดงภาพยนตร์อย่างเต็มตัว โดยในบางช่วงมีรับงานละครที่ จีน และ ไต้หวัน บ้าง ผลงานละครที่ไต้หวัน อาทิเช่น เรื่อง มังกรหยกภาค1 เวอร์ชันปีพ.ศ. 2531 ที่เธอได้เล่นเป็น อึ้งย้ง แต่เวอร์ชันนี้ กลับเหลวไม่เป็นท่า และชื่อเสียงของเธอ ก็เริ่มห่างหายจากวงการ แต่ต่อมาในปีพ.ศ. 2535 เธอได้กลับไปเล่นละครให้กับสถานีโทรทัศน์ทีวีบี อีกครั้ง และมีละครตามาหนึ่งในนั่นคือแรื่อง "ศึกสองตระกูลใหญ่" ที่เล่นประกบกับ ว่านจือแหลียง ถึงแม้ละครเรื่องนี้จะสร้างความฮือฮาในการกลับมาร่วมงานกับช่องทีวีบีอีกครั้งก็ตาม แต่ก็ไม่ได้นำพาซึ่งความโด่งดังหรือประสบความสำเร็จอย่างที่เธอเคยได้รับเหมือนในอดีตอีกเลย จนกระทั่งปีพ.ศ. 2537 เธอได้หันหลังให้กับวงการบันเทิงอย่างเต็มตัว

14ปี ต่อมาในปีพ.ศ 2551 เธอได้ตัดสินใจกลับมาแสดงละครให้แก่สถานีโทรทัศน์ "ทีวีบี" อีกครั้งในเรื่อง “หยวนไหล อ้ายซ่าง เจ๋ย” 《原来爱上贼-ที่แท้ฉันหลงรักโจร》ถึงแม้จะไม่ประสบความสำเร็จเหมือนในอดีต แต่ก็ทำให้แฟน ๆ ละคร หายคิดถึงเธอ